miejsca-smaki-zapachy: Co robić w KANCHANABURI ?

Knajpa z najlepszym jedzeniem w Kanchanaburi. Kolejno: lody czekoladowe, shake waniliowy i shake mango

Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Oczywiście jeść!

A tak na poważnie Kanchanaburi to idealne miejsce wypadowe do najpiękniejszych wodospadów w Tajlandii, o których możecie przeczytać tutaj. Miasto to znane jest także z Mostu na rzece Kwai, o którym już częściowo pisałam tutaj. A co jeśli odwiedziliśmy już wszystkie te miejsca? W mieście tym nie brakuje świątyń, są także dwa muzea upamiętniające wydarzenia z czasów, kiedy budowano słynny most oraz cmentarze wojenne. Tak wiem - brzmi dość banalnie :) Jedną z lepszych opcji aby pozwiedzać miasteczko i okolice jest wypożyczenie motoroweru. W Kanchanaburi na motorowerach jeżdżą chyba wszyscy-mężczyźni, kobiety, dzieci. Często także całe rodziny łącznie z psem. Stacji benzynowych jest niewiele, ale można kupić paliwo w butelkach rozstawionych tuż przy drodze, przed domami, sklepami.

Dzięki możliwości wypożyczenia motoroweru mogliśmy zwiedzić nie tylko samo miasto, ale także okolice. Zaczęliśmy od punktu najważniejszego-mostu na rzece Kwai. Już go widzieliśmy, ale z okiem pociągu a tym razem mogliśmy podziwiać go z bliska. Z duszą na ramieniu przechodzimy cały most czekając na pociąg. Im bliżej godziny przyjazdu, tym coraz większa grupa ludzi na moście. Na szczęście konstrukcja ma specjalne "wypustki" dla przechodniów, by móc się w nich ulokować w razie przejazdu pociągu. Tym razem to my stajemy się obserwatorami i robimy zdjęcia turystom wychylającym się z okien.

Po zrobieniu zapasów wody, spakowani ruszyliśmy poza miasto. I tak dojechaliśmy do drugiego mostu na rzece Kwai - tego, który robi większe wrażenie. Gdy jechaliśmy pociągiem śmierci to właśnie tutaj podkłady kolejowe piszczały a wystawienie głowy przez okno mogło skończyć się źle. Mowa o wiadukcie Wan Pho wzdłuż klifu opadającego wprost do rzeki Kwai, niedaleko stacji Thamkrasae Bridge. Jedną stronę rzeki pokrywa klif, a drugą płaska dolina. Podczas budowy wiaduktu Wan Pho drewniane przęsła były spuszczane po klifie za pomocą lin. Widoki tutaj były nieziemskie, co możecie zobaczyć na zdjęciach poniżej. Nasyceni pejzażami wsiedliśmy na nasz motorower i ruszyliśmy z powrotem. Chcieliśmy wrócić tą samą drogą. Kilka kilometrów za wiaduktem była dość długa górka. Wjazd pod nią okazał się dla naszego motoroweru za ciężki. Próbowaliśmy go prowadzić, kiedy podczas naszego starcia podjechali do nas starsi Państwo. Wyglądali przebojowo na motocyklu z bocznym koszem w którym siedziała starsza Pani. Wytłumaczyli nam, że podjazd naszym słabym motorowerem jest niemożliwy a prowadzenie go pod górę nas "zabije". Zaproponowali nam inną drogę a po chwili rozmowy okazało się, że mamy do czynienia z lordem z Anglii Colinem Whitehorn, który niedawno przeprowadził się w te rejony wraz z żoną. Zaprosili nas na kolację wieczorem, na którą nigdy nie dotarliśmy :) Jadąc inną drogą natknęliśmy się jeszcze na stado dzikich makaków, które właśnie dorwały torbę ze śmietnika.

Wracając do początku postu, w Kanchanaburi znaleźliśmy jedną z lepszych knajp z tajskim jedzeniem i w dodatku bardzo tanią. Wieczorami zawsze była mocno przepełniona, ale warto było czekać aż jakiś stolik się zwolni. Każde danie, które jedliśmy było tym najlepszym. Każde zostawało w pamięci i dosłownie każde byśmy teraz zjedli :)
Codziennie jedliśmy tam kolację i codziennie dwa razy przechodziliśmy obok baru z transwestytami lub jak kto woli ladyboyami. Nazwy restauracji nie pamiętam, ale bar z ladyboyami był tylko jeden :)

Zapraszam do galerii zdjęć :)