TASTEAWAY

Smakowanie życia to ich hasło przewodnie, kwintesencja podejścia do świata i radość z życia. Poznajcie Natalię, Łukasza i Maksa z bloga Tasteaway - najlepszego bloga podróżniczo-kulinarnego w Polsce! Natalia - niezwykła podróżująca mama jak sama o sobie pisze jest łakomczuchem, uwielbia wszystko co czekoladowe oraz makaron w każdej postaci, który mogłaby jeść codziennie. Do tego ubóstwia kuchnię tajską! Łukasz to fan owoców morza i bardzo ostrych rzeczy. Robaki, krokodyle i węże popija sokiem... z kukułczych gniazd!

Maks to najmłodszy przedstawiciel rodziny Tasteaway i mimo, że ma dopiero 4 latka odwiedził już kilkanaście krajów. Podobnie jak jego rodzice jest zafascynowany światem. To dzięki niemu na blogu powstały wpisy o tym jak podróżować z niemowlakiem i przede wszystkim czy warto. 

To wszystko (i jeszcze wiele innych rzeczy) sprawiło, że któregoś dnia zaczęłam ich czytać :)

Natalia zgodziła się przyłączyć do mojego cyklu wywiadów z blogerami, pisarzami, podróżnikami itp - ludźmi którzy mają jedną wspólną pasję - podróże :) Żeby było atrakcyjniej - każdy otrzymuje ten sam zestaw pytań. 

Poznajcie rodzinę Tasteaway:)

Jeśli nie w podróży to gdzie ?

Jeśli nie w podróży, to w Warszawie. Tu jest nasz dom, rodzina, znajomi i przyjaciele. Praca, moja firma badawcza, Łukasza Bubbleology, czyli sieć z bubble tea i wkrótce coś nowego, co też nieco nas przytrzyma w Warszawie.

Co według Ciebie w podróżach jest najważniejsze ?
Poznawanie, nowe miejsce, nowe smaki, zapachy, kuchnia!

Najśmieszniejsze i najdziwniejsze zdarzenie podczas Waszych podróży ?

Hmm, najśmieszniejsze to chyba nietypowa corrida, na którą trafiliśmy gdzieś w małym miasteczku na Jukatanie. Był 30 grudnia, a my zboczyliśmy z trasy do Meridy i trafiliśmy do miasteczka, w którym miejscowi rozkładali prowizoryczne trybuny. Wkrótce na arenie pojawili się kowboje, a potem byk i torreadorzy.

Jakie było nasze zdziwienie, gdy torreadorami okazały się mężczyźni ubrani w skąpe stroje i peruki!!! Meksykanie pogryzali przekąski, nasz 6-miesięczny Maks siedział na kolanach 80-letniej Indianki, a my chyba byliśmy tam podobną atrakcją dla nich jak cała ta korrida dla nas. 

Jeśli chodzi o dziwne zdarzenie, hmmm… ciężko ;)

Może znów Meksyk i poranek na Jukatanie, kiedy zobaczyliśmy naszego malucha z 50 ugryzieniami na twarzy? Tak go w nocy pociachały komary. Był lekarz, inni turyści patrzyli się na nas z przerażeniem (Amerykanie!), a nasz Maks ani na chwilę nie stracił humoru;) Mieszkaliśmy w domu przy plaży i kompletnie nie spodziewaliśmy się tam komarów!

Teraz wprowadźmy nieco dramaturgii - opowiedz o największym niebezpieczeństwie, jakie utkwiło Ci w pamięci ze wszystkich dotychczasowych podróży ?

Chyba nie mieliśmy takich prawdziwie niebezpiecznych sytuacji. Z uwagi na to, że większość naszych dalekich podróży to podróże z dzieckiem staramy się unikać sytuacji potencjalnie groźnych. Nie łazimy po nocach, nie wsiadamy do obcych samochodów, nie pijemy drinków od nieznajomych, unikamy miejsc, z których zamiast dobrych wrażeń możemy wynieść kłopoty.

Wiele osób pyta nas o bezpieczeństwo w Meksyku – gdy tam byliśmy w 2012 roku nie spotkaliśmy się z ŻADNĄ niebezpieczną sytuacją. Wręcz przeciwnie – mieliśmy wrażenie, że wszędzie jest dużo policji i wojska, który dba, by turystom włos nie spadł z głowy.

Najlepsza potrawa jaką jadłaś i czy próbowałaś ją potem przyrządzić w domu ?

Oj, będzie tego duuuużo! :) Z racji tego, że kochamy jeść i właśnie od jedzenia w podróży zaczął się nasz blog – kiedyś pod nazwą Widelcem przez Świat.

Uwielbiam kuchnię tajską na czele z pad thaiem i mango sticky rice. Pad thaia próbowaliśmy robić w domu, ale niestety to nie to samo – zdecydowanie preferujemy zjeść go w tajskiej restauracji, gdzie gotują Tajowie :) Kleisty ryż z mango to dość prosta potrawa i chyba powinna spróbować zrobić ją w domu – ciekawe, czy zasmakuje tak jak na ulicach Bangkoku ;)

Uwielbiam wszelkie chińskie pierożki, a najlepsze jadłam chyba w Din Tai Fung w Singapurze albo w chińskiej restauracji w hotelu Intercontinental w Sajgonie!

W Europie zajadam się hiszpańskimi tapas ( w domu robię czasem tortilla de patatas), bagietkami we Francji, makaronami we Włoszech.

Generalnie o jedzeniu mogę mówić w nieskończoność… :)

Czy potrafiłabyś wybrać miejsce, które zrobiło na Tobie największe wrażenie ?

Hmmm… Dużo tego będzie! :)

Z dużych miast uwielbiam Bangkok, Istambuł i Madryt - wszystkie mają dla mnie to „coś”, co sprawia, że chcę tam wracać.

Widokami na pewno zachwyca Archipelag Gili w Indonezji, zwłaszcza, jeśli wybierzemy się na nurkowanie z żółwiami.

Niesamowite wrażenie zrobił na mnie kościółek Indian w Chamula w Chiapas – świece i igliwie na podłodze i miejscowi modlący się o spokój duszy zmarłych. Chyba najbardziej niesamowite miejsce kultu, jakie widziałam!

Kulinarnie zachwycił Singapur, który je wszędzie, non stop, a karmią tam cudownie!! Azjatycka różnorodność w najlepszym wydaniu.

W Europie ogromne wrażenie wywarła na nas północna Szkocja – dzikie bezdroża, gdzie diabeł mówi „dobranoc” i nasze ukochane Positano na wybrzeżu Amalfi we Włoszech – idealne na wyjazd we dwoje.

Niezmiennie kocham też Kraj Basków, Bilbao i San Sebastian –spędziłam tam kilka miesięcy w czasie studiów (Erasmus) i zawsze będzie miał specjalne miejsce w moim sercu i nie znam takiego, co go San Sebastian nie zachwyca;)

Życiowe motto...

1) Zawsze po burzy wychodzi słońce

2) Kto nie idzie na przód, ten się cofa

3) Zwycięzca widzi rozwiązania w każdym problemie, przegrany problem z każdym rozwiązaniu :)

Ulubiona książka...

Hmm.. ciężko wybrać jedną, ale niech to będzie książka, która kiedyś wywarła na mnie ogromne wrażenie – „Cień Wiatru” Carlos Ruiz Zafon. 

Tajemnica, klimat i oczywiście Barcelona.

Relaksuję się przy...

W podróży z Łukaszem i Maksem. Przy mojej ulubionej kawie z Costa Coffee. Na spacerze z Łukaszem i Maksem. Na sushi z przyjaciółką. 

Przy książce. Oglądając film, a czasem sprzątając ;)

Ranek czy Wieczór...

Ranek i wieczór. Zwykle za późno wstaję i za późno kładę się spać. 

Zawsze żałuję, bo jeśli uda mi się wstać, uwielbiam poranki. 

Ale zwykle wieczorem żal mi czasu na sen, bo sprawia, że rano wielokrotnie przestawiam budzik ;)

Kawa czy herbata...

Zdecydowanie herbata – ostatnio najlepiej zielona. Kawy nie lubię i nie pijam, poza jedną ukochaną, od której jestem uzależniona i piję ją tylko w Costa Coffeee- ale każdy kawosz powie Ci, że to wcale nie jest kawa ;) Jest słodka, z wanilią i kardamonem i rzeczywiście kawy niemal nie czuć.

Więcej wywiadów znajdziesz w TU :)